Historia Restauracji „Śtantin”

historia

restauracji

 

Historia Restauracji „Śtantin” w starych Siołkowicach

Historia budynku restauracji „Śtantin”

Budynek, w którym obecnie znajduje się restauracja „Śtantin”, powstał w latach 1830-1860. Obiekt składa się z głównej części, biegnącej wzdłuż ulicy Michała, oraz z wyższej, integralnej części. Początkowo budynek służył jako zajazd, a jego rola niezmiennie z biegiem lat była związana z gościnnością i organizowaniem spotkań.

W głównej części budynku mieściła się gospoda z przyległą, małą salą konsumpcyjną. Serwowano tam piwo, oranżady oraz lokalne specjały – wędzonki, krupnioki, pasztety, śmietanę, smalec, masło i świeżo pieczony chleb. W dużej sali odbywały się wiejskie potańcówki oraz uroczystości weselne. Gospoda funkcjonowała w tej formie do 1935 roku, kiedy to w wyniku rozbudowy zyskała boczne nawy oraz scenę, umożliwiając organizowanie zebrania wiejskie, które były bardzo popularne w latach 30. i 40. XX wieku.

Rodzinna tradycja gospody

Od początku istnienia gospoda była prowadzona przez rodzinę. Po krótkiej przerwie, w czasie międzywojennym, właścicielem lokalu był Konstanty Kulig, który z powodu tragicznych wydarzeń w młodości musiał wydzierżawić lokal. Po osiągnięciu pełnoletności przejął gospodarstwo i kontynuował rodzinną tradycję, a razem z żoną prowadził gospodę, której produkty pochodziły wyłącznie z własnych upraw i hodowli.

Gospodarka w czasach PRL

Z początkiem lat 50. XX wieku, w wyniku wprowadzenia systemu socjalistycznego, prywatna przedsiębiorczość została zlikwidowana, a handel i usługi przeszły pod kontrolę państwa. Mimo trudnej sytuacji, państwo Kulig wynajmowali lokal organizacjom, które organizowały wiejskie potańcówki, a Gminna Spółdzielnia „Samopomoc Chłopska” prowadziła sprzedaż napojów. Choć taki układ umożliwił funkcjonowanie lokalu, nie sprzyjał jego rozwojowi, a brak remontów skutkował stopniowym pogarszaniem się stanu budynku.

Renowacja i nowe życie lokalu

W latach 80. XX wieku, z powodu trudnej sytuacji materialnej oraz emigracji państwa Kulig do Niemiec, „Śtantin” stał się pustostanem. Jednak po pięciu latach lokal został przejęty przez Rozwitę i Bertholda Miś, którzy postanowili przywrócić mu dawną świetność. Po odnowieniu, w 1991 roku rozpoczęto działalność gospodarczą, początkowo jako „Klub nocny”, aby umożliwić funkcjonowanie lokalu także po godzinie 22:00. W 2001 roku, po przekształceniu, obiekt zyskał nową tożsamość jako restauracja „Śtantin”.

Znaczenie nazwy „Śtantin”

Nazwa „Śtantin” ma swoje korzenie w śląskiej gwarze, w której imię Konstanty jest zdrobniale wymawiane jako „Śtantin”. To ukłon w stronę tradycji rodzinnej, ale także sposób na podkreślenie śląskiej tożsamości restauracji, która kontynuuje dziedzictwo swoich przodków.

Dziś „Śtantin” to nie tylko restauracja, ale również miejsce pełne historii, które przyciąga gości z całego regionu.

 

 

Zgoda na pliki cookie z Real Cookie Banner